anak buyung

Nomina (n)

  1. perempuan bunting (untuk memperolok-olokkan)
  2. muncikari
KBBI III

Kata Dasar

anak; buyung

Sinonim
n: muncikari
anak buah ~ anak bukit ~ anak buncit ~ anak bungsu ~ anak busur ~ anak buyung ~ anak cabang ~ anak cobek ~ anak cucu ~ anak dabus ~ anak dacin